سکوت

تو هم یاد میگیری دلکم، صبوری کن … یاد میگیری

روح لحظه ها

رنگها روح لحظه هایند… رنگ این لحظه ات چگونه است دلکم؟

خوبی ها

خوبی های بعضی آدمها شرمنده ات می کند
حوصله ای که به خرج می دهند تا با همه بدقلقی های تو بسازند، و دست کمکشان، که بی چشمداشت حتی یک تشکر ساده به سویت دراز می شود، تا تو یاد بگیری، بفهمی، رشد کنی و بعد هم ، آرام و بی سر و صدا، محو می شوند میان هیاهوی روزگار.
آدمهایی که انگار هستند تا یادت نرود، خوبی هنوز هم زنده است و نفس می کشد و جاریست در همین هوایی که تو هم فرو می دهیش

آدمهایی که رد پای لطفشان، حضور آرام و بی هیاهو و نجیبشان میان لحظه هایت جاودانه شده

حتی اگر هرازگاهی تو را به سلامی هم ننوازند، آنقدرخوب و بزرگ هستند که همین بودنشان، یک دنیا می ارزد.

کسانی که صادقانه بزرگواریشان را دوست می داری، بی چشمداشت

...

خوشبختي

مي شود به همين سادگي خوش بود